ضمیر ناخوداگاه

ترس نیروی ایستا و متوقف کننده زندگی

همانطور که گفتم ترس نقطه مقابل ایمان است. زمانی که در زندگی در یک مسیر طولی و پشت سر خداوند حرکت نمی کنید پس شما به صورت عرضی با انبوهی از انسان های دیگر زندگی می کنید.شما پشت سر خداوند نیستید، لیدر و رهبر ندارید تا احساس امنیت و آرامش کنید.
ترس اجازه نمی دهد ما از نقطه آشنای خود فراتر برویم، جسور و شجاع باشیم و ریسک کنیم و زندگی که دوست داریم را برای خودمان خلق کنیم چرا؟

به این دلیل که ترس ما را در بند گذشته نگه می دارد چون از ناشناخته، آینده، رها کردن، تایید شدن، کافی نبودن و به اندازه کافی نداشتن میترسیم. در نتیجه بر اساس تجاربی که از زندگی داریم الگو های قدیمی و انتخاب های همیشگی خود را تکرار و تکرار می کنیم.
منظورم آن است که اگر شما برای مثال چندین بار در یک مسیر شکست خورده باشی و باز هم مجبور باشی مسیری را انتخاب کنی، باز هم همان مسیر قدیمی خودت را انتخاب می کنی. چون از ناشناخته و مسیرهای جدید میترسی. چون به جای ایمان، ترس بر تو غلبه دارد. در جایگاه ترس شما مافوقی ندارید، خودتان را بخشی از یک کل بزرگتر نمی دانید که به آن اعتماد کنید و احساس امنیت کنید در نتیجه از انتخاب مسیر های جدید می ترسید. تا زمانی که انسان می ترسد و ترس او را هدایت می کند هرگز نباید انتظار داشته باشد به خواسته ها، آرزوها ، رویاها و اهداف خود میرسد زیرا برای رسیدن به آن ها باید بخش الهی وجود خود را به اقیانوس بی کران هستی اتصال دهد و ایمان را جایگزین ترس نماید.

ادامه مطلب ....